play_arrow
ENKAAVEE
play_arrow
Radio Ninove #WeLoveNienof
play_arrow
Prinsj Stephanie – Ik ben Prinsj admin
Breed besproken, door weinigen bemind, allerminst begeerd. Het verhaal van de herbruikbare beker schrijft als een koele haat-liefderelatie tussen carnavalisten en de vigerende wetgeving in onze wortelstad. “Omdat het moet” is het meest gehoorde adagio van het lokale stadsbestuur en de daaraan verbonden bevoegde diensten. Maar het moet al lang, dus waarom zitten we er nog maar sinds kort mee opgescheept en nog belangrijker: waarom blijft de organisatie en het gebruik ervan een obscure waas over zich heen hullen?
In juni 2019 keurt het Europees Parlement de zogenaamde SUP-richtlijn goed. Single use plastics worden aan banden gelegd en de lidstaten worden geacht deze richtlijn om te zetten naar nationale wetgeving. De bevoegde Vlaamse overheid verplicht lokale besturen stapsgewijs vanaf 1 januari 2020 het gebruik van wegwerpplastic te bannen. Als op 12 januari 2023 de lokale horeca van Ninove in de statische Liberale Kring wordt samengeroepen om te “bespreken” hoe herbruikbare bekers tijdens carnaval van datzelfde jaar zouden ingevoerd worden, dan is er al enige tijd verstreken en wordt het plotseling 5 voor 12. TINA (there is no alternative) is plotseling de enige redenering.
Wat is er dan in al die tijd ervoor gebeurd? Een eerste meeting met de horeca had al eens plaats in de aanloop naar carnaval 2020. Er wordt beslist niets te beslissen en nog een editie te laten passeren. Er is immers nog geen nood, laat staan hoogdringendheid. De problemen oplossen als ze zich stellen is dan ook niet voor niets een welluidende uitspraak van een befaamd politicus. Als een donderslag bij heldere hemel duikt het beste excuus voor elke stilstand van het komende decennium op: Covid-19. Beter nog: in de wat we kennen als coronajaren is wegwerpplastic plots belangrijker dan ooit. Terug van nooit weggeweest en gemakkelijk in gebruik om een overdraagbare ziekte te bestrijden.
Fast forward naar eind februari 2023. Elke carnavalist hunkert naar een uitgelaten editie. De eerste échte carnaval sinds 2020. De herbruikbare beker, dat nemen we er wel bij en we zien wel hoe het loopt. Want veel communicatie rond het gebruik ervan kunnen we niet ontwaren. Waarom zou het ook, we hebben het nog niet geprobeerd en carnaval wordt de eerste testcase met herbruikbare bekers in onze stad. Een onbetwistbaar staaltje van goed bestuur: het grootste evenement van het jaar gebruiken als testproject om een nieuwe regel te implementeren.
Wat is er dan echt in al die tijd ervoor gebeurd? Overlegmomenten, presentaties, discussies, struisvogelpolitiek, uitstelgedrag, mailverkeer, … Alle tools passeren de revue en de illustere uitspraak “omdat het moet” wordt de leidraad van de bevoegde schepen. In geen geval een visionair te noemen, want het festival aan gemiste kansen is er eentje met heel wat namen op de affiche. Waarom kon het immers al veel vroeger in andere steden en boerenparochies? Waarom kon een stad als Gent zijn Feesten, toch geen klein bier in organisatorische termen, al jaren van herbruikbare bekers voorzien? Waarom moesten we op studiereis gaan naar Halle om het in real time te ervaren tijdens carnaval? Ninove zal niet de geschiedenis ingaan als een centrumstad die het voortouw nam in het globale duurzaamheidsverhaal op dit vlak. Ondanks de aanwezigheid van de groene fractie in de lokale meerderheid. Nu goed, wie zit er dan ook niet in de meerderheid in onze stad aan de Dender.
Er is vooral niets gebeurd om tot een werkbare en goed gecommuniceerde implementatie van de herbruikbare bekers te komen. Hoe is het dan
uiteindelijk zo vlot kunnen lopen? Omdat de lokale horeca het heft in handen heeft genomen én, niet in het minst, omdat de carnavalist al ervaring heeft met herbruikbare bekers op evenementen. Ze bestaan immers al lang, we hadden ze alleen nog nooit voor het Oud Stadhuis zien opduiken. De waarborgregeling? Geen probleem, we kenden het reilen en zeilen al op dit vlak. En het moest, dus waarom zouden we beginnen revolteren. Naast fervente levensgenieters blijven we immers rechtgeaarde Vlamingen: plichtsbewuste kantjes-eraf-lopers. De herbruikbare bekers worden dan ook omarmd in de cafés, maar we gooien nog lustig blikjes in het rond als we onze verkleedde anonieme alter ego’s de straten laten ronddwalen.
Dit gezegd zijnde, hoe moet het nu verder. “Er komt een globale evaluatie na carnaval waarin alle cafés betrokken worden “ dixit de diensten en onze schepen. Er wordt vanuit de cafés openlijk de vraag gesteld of er niet andere betrokkenen moeten betrokken worden. Hebben de groepen een mening? Is het geen idee om eventorganisatoren naar hun mening te vragen? Zelfs jeugdbewegingen zijn regelmatige organisatoren van grote fuiven. Meningen genoeg alleszins, maar vooral een onbetwistbare potentiële poel aan (goeie) ideeën. We zijn ondertussen exact 4 maanden na carnaval 2023 en er is nog geen uitnodiging tot evaluatiemoment in de mailbox van de horeca uitbaters gevallen. Gelet op het zomerreces, zijn we op een paar weken van de start van het nieuwe carnavalsjaar aanbeland als iedereen uit die zomerslaap zal ontwaken.
Quo vadis Ninove? De SUP-richtlijn heeft een definitieve vorm gekregen in de wet op het cateringmateriaal waarin vanaf 15 juni 2023 de verplichting geldt om herbruikbare recipiënten te gebruiken tijdens evenementen. De tijd zal niet teruggedraaid worden en het toegelaten opgebruiken van de stockvoorraden wegwerpplastic is een berg waarvan het eind stilaan zichtbaar wordt. Het moet dan ook echt wel en het volk is vragende partij naar een structureel, georganiseerde oplossing tijdens carnaval (en op andere evenementen).
Het groepsgebeuren heeft te lijden onder de druk van het waarborggerelateerde drinken. We weten allemaal dat er snelle en trage drinkers zijn, dat er mannen met 3 bekers in hun handen blijven staan en dat er allerhande categorieën tussenin bestaan. Al die halfvolle bekers zijn een stil kapitaal aan euro’s die de groepspot impacteren tijdens een carnavalsfeestnacht. En vooral: we hebben geen zin om te moeten nadenken tijdens een simpele transactie aan onze favoriete toog. Cafébazen hebben evenmin zin in eindeloze discussies rond de al dan niet correcte beker en het aantal euro’s die hiervoor bijgerekend of afgetrokken moeten worden. Ze willen vooral de klant ernaast ook zo snel mogelijk een frisse Witkap verkopen. Als ontploffing van creatieve anarchie is de feestplek bij uitstek, het café, verworden tot een huis van structuur in een productcategorie waarin we het niet willen. De cafébaas is een gepimpte vorm van een controleur van de FOD geworden in een eigen vrees naar het betreden van hun zaak door die vermaledijde echte controleurs. “Als ze komen, is het jullie eigen probleem” wist een niet nader genoemde schepen immers ooit te zeggen op een niet nader genoemde vergadering. Een moderne Gestapo, gewapend met een geplastificeerde badge en de nog meer gevreesde oneliner “wij doen enkel ons werk”.
Verandering is niet fijn, maar het is ook niet de eerste keer dat we onszelf moeten heruitvinden om te overleven. Verandering is in deze wel noodzakelijk, want het moet volgens de wet. Het politiereglement heeft in een niet eens zo ver carnavalsverleden het gebruik van glas aan banden gelegd. Nu komt er een eind aan de handige, goedkope, maar evenzeer
brakke wegwerpbeker. De herbruikbare beker is als volgende stap een veilige vorm van glas. De gewonnen personeelskost gaat verloren met de afwasser die opnieuw ten berde verschijnt en de tijd die verloren gaat in het afhandelen van een verkoopsgesprek/transactie aan de bar. We moeten ook niet onder stoelen of banken steken dat de prijs van een pintje noodgedwongen zal stijgen en dat daardoor ook de verkoop zal plafonneren in de cafés. Een logische vorm van prijselasticiteit die de druk op de prijzen nog luider zal doen luiden bij volgende edities. Bij onze buren in de Ajuinenstad was het dit jaar al € 3 voor een democratische pint tijdens carnaval. En als het regent in Oilsjt, druppelt het in Nienof.
Minder verkoop in de cafés zal niet zozeer leiden tot minder bierconsumptie. Daarvoor zijn we de meerdaagse extatische uitspatting in deze periode van het jaar te nauw genegen. Een stroom carnavalisten is als een kolkende massa water die een uitweg zoekt via alle mogelijke kanalen. Als een pintje op café te duur en/of te complex wordt om aan te schaffen, dan zoeken we opnieuw clandestien onze dorstlesser. Het daaraan verbonden afval zoekt dan weer zijn eigen weg in de door feestmuziek druisende straten van de binnenstad. Het beperken van de afvalberg is misschien wel verderaf dan ooit.
De essentie van democratie is dat een volk zijn eigen leiders kiest. In aanvulling daarvan krijgt elk volk altijd de leiders die het verdient. Wars van politieke discussies over wie de rechtmatige leiders zouden kunnen zijn, is het nog altijd zo dat onze wortelstad bestuurt wordt door een meerderheidsfractie. Het is dus mogelijk beslissingen te nemen en deze te laten gelden. In onze moderne maatschappij is inspraak in diverse advies- en overlegorganen echter eveneens aangeraden en wordt dit meestal zeer gesmaakt om tot werkbare oplossingen te komen in moeilijke dossiers en kwesties. Heren en dames van het stadsbestuur en -diensten gebruik uw initiatiefrecht en verenig de slimme, creatieve koppen in deze. Carnaval 2024 staat midden februari gepland. Laat de perceptie van het baarlijke monster dat de herbruikbare beker op dit moment is niet verder groeien. Ga in tegen de stroom en verenig tegen misschien beter weten in. De geschiedenis kent ook “succesverhalen” in dictaturen, zij het echter steeds van beperkte duur in de tijd. Wij reiken de hand om uitgenodigd te worden om, bij een frisse pint, dé oplossing te bedenken en bespreken. Moeilijk moet het immers niet zijn, want er zijn ondertussen talloze voorbeelden van evenementen waar het wél vlot loopt voor alle betrokkenen.
We hebben de zomer als vooruitzicht en niet in het minst met frisse sangria’s als food for the mind. Laat ons elkaar dan ook vrijblijvend ontmoeten op een nabijgelegen terrasje om, opnieuw vrijblijvend, van gedachten te wisselen. De beste deals worden immers niet in geformaliseerde vergaderingen genomen, maar op informele ontmoetingen voor en na. Laat ons dus afspreken dat we de informele input meenemen naar de formele meeting in september alwaar de praktische invulling van de herbruikbare beker een breed gedragen vorm krijgt. Deal?
Auteur: PZC
Patat amai allo kroket… ee prinsj Stephanie gezeid! Tisken de soep en de patatten, of beter, tisken de brochetten en de sosissen moesten Gerrit en Glen raprap nor d’ Hospitoeëlkeirk want doeër was ’t zoeëterdag 17 juni te doen: de ooëtjrauiking van de Toerismeprauisj 2023 deer de VVV Ninove. VVV is in ’t skeun Vlems Verieënigink ver Vremdelingenverkieër. Nie minder (mor euk nie mieër) as tien kandidoeëten woeëren er. Kleppers […]
